Της Δρ Ελένης Σταύρου
Όντως, είναι ΜΙΑ από τις ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ του Θεού προς τον Άνθρωπο. Πολύ σοφά ο εντολέας και ο εντολοδόχος χρησιμοποίησαν την Προστακτική του ρήματος ‘‘Τιμώ’’. Ο Θεός δεν υπέδειξε ‘‘Αντάμειψε’’ ή ‘‘Ανταπόδωσε’’ ή ‘‘Κατάθεσε Χρήματα’’, για τους Γονείς σου, αλλά το, ίσως και ανέξοδο, ‘‘ΤΙΜΑ ΤΟΥΣ’’.
Η Τιμή δε αυτή, υλοποιείται έμπρακτα, όταν πηγάζει από την αγάπη, τον σεβασμό, την κατανόηση, την αποδοχή και την απόδοση ρόλων ουσιαστικών , για τη συνέχιση του βίου των ‘‘Γονιών μας’’.
Οι Πρόγονοί μας μεριμνούσαν για τα ‘‘Υστερινά τους’’ από μόνοι τους και, αν δεν μπορούσαν, αφήνονταν εις την φροντίδα των απογόνων τους.
Η ‘‘Πολιτεία’’, ελεύθερη ή υπόδουλη, δεν είχε Θεσμικούς μηχανισμούς Πρόνοιας.
Οι σύγχρονες κοινωνίες και ειδικότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας έχουμε το Προνόμιο να είμαστε Μέλος, έχουν Θεσπίσει Νομοθεσίες που δεσμευτικά προνοούν όλα τα Μέτρα για την ομαλή και ευτυχή μετάβαση του Ατόμου από την ενεργό παραγωγική δραστηριότητα, εις τη σταδιακή μετάθεσή του στον βίο του «συνταξιούχου».
Η Χώρα μας υπόκειται εις όλες τις υποχρεώσεις, που το ‘‘Ευρωπαϊκό Κεκτημένο’’ καθορίζει για την Κρατική ΠΡΟΝΟΙΑ και ΜΕΡΙΜΝΑ των Πολιτών που, ηλικιακά, ανήκουν στην ‘‘Τρίτη Νεότητα’’.
Εκτιμώ ότι παρέλκει να απαριθμήσω, σε ένα άρθρο, τον όγκο της σχετικής Νομοθεσίας. Περιορίζομαι, ως Ευρωβουλευτής, να επιτελέσω το καθήκον μου, που είναι η συμβολή μου εις την πιστή εφαρμογή της Ευρωπαϊκής και Εθνικής Νομοθεσίας και να προωθώ προτάσεις αναβάθμισης αυτής τους.
Πιστεύω ότι η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ.